moeder
ik wil zo
graag een
kopje koffie
drinken met
mijn moeder,
maar ze is dood,
nu moet ik de hele
dag maar weer
janken,
ik zit liever
met meiden te
kletsen,
dan met die
kerels die
altijd op hun
hoede zijn,
en geen gevoel
in hun donder
hebben,
liefde is teder-
heid,
zachtheid,
als de zon
schijnt in je
hart,
zelfs al regent
het diep vanbinnen,
liefde is bevrij-
ding van van je
ziel,
opent vele deuren,
verdraagt de ander
ondanks zijn haar
tekortkomingen,
is een zee van
bloesems die
spontaan bloeien,
liefde laat je
groeien tot een
volwaardig mens,
die durft te houden
van en niet bang is
diep vanbinnen,
liefde maakt je
vrij,
Reacties op dit gedicht
| teun hoek: | Zaterdag, mei 05, 2018 19:05 |
| mooi , als dat je overkomt . th | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zaterdag, mei 05, 2018 17:57 |
| top eind! | |
| waterval: | Zaterdag, mei 05, 2018 17:45 |
| interessant, altijd die tweespalt... al zou deel twee een gedicht op zich zijn om in te kaderen.... groetjes van ~~~waterval~~~ |
|
| Aquarel: | Zaterdag, mei 05, 2018 09:47 |
| Wat een mooi gedicht, ja, de liefde... Ook de liefde voor je moeder blijft voelbaar, zo ook het gemis. Liefs, Aquarel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: zomerkind | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 05 mei 2018 | ||
| Thema's: | ||