neuriënd ga ik verder
de weg dezelfde
nog liggen tot aan de horizon
velden in het geschitter
van een zonnige lente
neuriënd ga ik
verder met gesloten ogen
tel ik de stenen
niet meer
achter oogleden
zoek ik wouden
en het geloof aan zeven zonnen
in de hemel
en ook
de geur van anjers
op eender welke plaats
die mij verwelkomt
want niets houdt
mijn schaduw achter mij
op dit pad
weet ik waarheen het leidt
sunset 05-05-2018
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Zaterdag, mei 05, 2018 20:32 |
| waterval, Ze ruiken inderdaad heerlijk. Dank voor je lezen en reageren en nog een prettige zaterdagavond. Warme groet, |
|
| waterval: | Zaterdag, mei 05, 2018 17:42 |
| mooi beeld , en die anjers ruik ik tot hier ;-) groetjes van ~~~waterval~~~ |
|
| sunset: | Zaterdag, mei 05, 2018 17:36 |
| Avr, Mijn dank geldt jou lezen en reageren en nog een heel fijne zonnige zaterdagnamiddag verder. Genegen groet, |
|
| Avr: | Zaterdag, mei 05, 2018 12:47 |
| Fijn en mooi om te lezen, sunset! | |
