moeders
ik dacht
altijd,
moeders
gaan nooit
dood,
maar dat doen
ze wel dus,
ik mis mijn
lieve moeder
heel erg,
kan niet zonder
haar leven,
maar ze is er
niet meer,
helaas,
de hulp-
verlening,
in nederland
js keihard,
wil je niet
geholpen worden,
dan passen ze
het verrek-
beleid toe,
ze laten je
gewoon dood
gaan,
de 1 zuipt
zich dood,
de ander rookt
zich tussen 4
planken,.
propt zich vol
junkfood,
tot ze dood
neerdonderen,
volgens mij
willen een
hoop mensen
bewust of on-
bewust dood,
ik zit al heel
lang te twijfelen,
de knoop door-
hakken,
aktie ondernemen,
anders ga ik er
zelf aan onderdoor,
en stilstaan in
de tijdsspiraal,
Reacties op dit gedicht
| waterval: | Donderdag, mei 10, 2018 22:50 |
| met zo'n speciale moederband moet het gemis nog erger zijn.... groetjes, van ~~~waterval~~~ |
|
| Hans Winter: | Donderdag, mei 10, 2018 15:50 |
| iets van moeders liefde door ons heen laten gaan, opdat zij het zou verstaan, zal dat niet te zien zijn als ons aller broederlijk gave opgave. alleen al in het woord 'moeder' ligt voor ons haar graag te verhoren 'goede moed'. hoop, hoe wankel ook, en wanhoop, die liggen zoals je zelf al zegt, dicht bij elkaar. groetje voor vandaag en gauw toch hopelijk een zomerse zondag, hans |
|
| Clarice: | Donderdag, mei 10, 2018 12:25 |
| Een moeder missen moet moeilijk zijn. Veel sterkte, zomerkind. Gts, Clarice | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Donderdag, mei 10, 2018 11:46 |
| moeders gaan ook nooit dood ook de jouwe niet anders had je het niet erover dommerdje |
|
Over dit gedicht
| Auteur: zomerkind | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 10 mei 2018 | ||
| Thema's: | ||