Moederdag is niet zo vanzelfsprekend
Een kus voor jou
Gegeven op je mond
Geblazen naar de hemel
Een gedachte aan jou
Gedeeld met jou aan tafel
Vervaagd in mijn hoofd
Een knuffel gegeven
Vol met warmte
Het verdriet dat dit nooit meer kan
Moederdag
Zo vanzelfsprekend
Maar de tranen die opwellen
Mijn ogen die neerslaan
Verraden dat deze moederdag
Zonder jou aan mij voorbij zal gaan
Er zijn nu eenmaal moeders
die immens gemist worden
Er zijn vandaag kinderen
die intens verdrietig zijn
Want een moeder aanwezig of niet
Is onderdeel van jou eigen zijn
Dus een kus, knuffel,
een kaarsje of gedachte
een traan of lach
Alles wat vandaag verschijnt
En het tikken van de seconden
Het verzuchten van de tijd
Maakt dat moederdag 2018 langzaamaan
weer in een gewone dag verdwijnt