Naar de hemel
naar de hemel
wij hebben de
afgoden achter ons
gelaten met hun blaten
en straffende hand
ooit hadden wij samen
de horizon als perspectief
wij volgden hun verre
blik die onfeilbaar alles wist
maar toen hoogmoed
ter discussie kwam
hooghartigheid het overnam
werd sektarisme ons regime
van persoonlijke vrijheid
was men niet gediend
brood werd met verdoemenis
en dood opgediend als godenspijs
wij hebben de prijs van
uitsluiting betaald en onze eigen
weg naar de hemel genomen
als die tenminste nog bestaat
wil melker
14/05/2018
Reacties op dit gedicht
| lodi: | Dinsdag, mei 15, 2018 23:10 |
| Je nam de tijd ieder die jou dierbaar was wilde jij nog eenmaal een keer zien, de momenten samen waren voor jou heel dierbaar woorden kwamen extra binnen, jou blik zullen ze nooit meer vergeten het zal ze altijd bij blijven hoe jij er voor iedereen was... liefs lodi |
|
| teun hoek: | Maandag, mei 14, 2018 14:14 |
| vast wel Wil. th | |
| september: | Maandag, mei 14, 2018 13:02 |
| Goed treffend gedicht Wil. Waar ongeacht welk geloof of afgoderij teveel des mens ingevuld raakt met regels dogma en beperkingen zal het gevoel van hemel onderdrukt kunnen raken en mogelijk mensen liever geloven uit het hart en met open blik op de verre einder Schitterend gedicht. Liefs |
|
| Anneke Bakker: | Maandag, mei 14, 2018 09:40 |
| Wie zoals de afgoden hoog vliegen kunnen diep vallen Wil. Laat ons positief blijven en braaf geloven in een hemel voor een gerust gevoel hier op aarde. Een mooie dag wens ik je. Anneke |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Maandag, mei 14, 2018 06:10 |
| goede morgen! klasse! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 14 mei 2018 | ||
| Thema's: | ||