Ken jou niet
VERDRIET:
Ken jou niet of een ander, om het even wie,
Met lege handen laat jij mij achter,
Als een relikwie,
Blauwdruk van
De voorzienigheid , die zwijgt
In de stilte word ik mijzelf gewaar,
een knipoog, een vriendelijk gebaar.
Het is de eenvoud die telt
en woorden zijn slechts dragers
Het papier torst hun gewicht mee,
onverholen verdriet, wie kent het niet?!
Ken jou niet of een ander, om het even wie,
Met lege handen laat jij mij achter,
Als een relikwie,
Blauwdruk van
De voorzienigheid , die zwijgt
In de stilte word ik mijzelf gewaar,
een knipoog, een vriendelijk gebaar.
Het is de eenvoud die telt
en woorden zijn slechts dragers
Het papier torst hun gewicht mee,
onverholen verdriet, wie kent het niet?!
Over dit gedicht
| Auteur: Asko | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 16 mei 2018 | ||
| Thema's: | ||