Nivellerend
nivellerend
ik voelde hoe
de wind duwde
geleidelijk aan steeds
meer vat op ons kreeg
wat eerst nog
plaagstootjes waren
bleken ineens
heel serieuze gevaren
wij werden
voortgedreven met
intense kracht door een
massastroom vol macht
die nivellerend
zijn route koos
waarvoor leven het
hoofd deemoedig boog
ik zag materie in
het zwarte gat verdwijnen
weerspannig kraakte tijd maar
herinnerde zich eeuwigheid
wil melker
17/05/2018
Reacties op dit gedicht
| lodi: | Zaterdag, mei 19, 2018 23:53 |
| Steeds als we even dachten dat het was gaan liggen en wij zo ons gang mochten gaan, kwam de orkaan weer langs waaien steeds harder en harder geen minuut kregen we even rust, enkel en alleen maar wanneer we even gingen schuilen was het even rustig... liefs lodi |
|
| EXPLICIT: | Zaterdag, mei 19, 2018 01:59 |
| De gevaren van gebaren, toch zal evenwicht blijven spelen. Lang leve de wetten der natuur. Een goede morgen gewenst Wil. | |
| Jadzia: | Vrijdag, mei 18, 2018 10:49 |
| Zo zie je maar weer altijd ontzag voor de natuur houden. Een waarschuwing Wil? Een vliegende groet van Jadzia |
|
| Anneke Bakker: | Donderdag, mei 17, 2018 08:55 |
| De wind toont nu en dan haar macht niets en niemand ontziend, een natuurkracht waar men naast plaagstootjes gerust eerbied voor kan hebben. Mooi natuurbeeld geschetst Wil. Zonnige groet en fijne dag. Anneke |
|
| waterval: | Donderdag, mei 17, 2018 08:44 |
| en nu zit ik met een verkoudheid.... ;-) groetjes van ~~~waterval~~~ |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 17 mei 2018 | ||
| Thema's: | ||