Ken je dat gevoel?
Dat je hart niet meer doet
Wat het aanvankelijk deed?
Herken je het gevoel..
Van langzaam in de mist opgaan
Tot er alleen nog maar leegte is,
Als ik zeg,
Dat het zeer doet.
Zo’n zeer
Als jij het mij keer op keer weer flik..
Weet je dan waar ik op doel?
Dat mijn hart zich weer opent
En jou toelaat..
Waarna jij weer diepe krassen tekent.
Met beloftes,
En loze zinnen..
Dat je spijt hebt
Van mij houdt
En samen met mij wil zijn..
Herken je het?
Hoe vaak ik heb gehuild,
Heel stilletjes met mijn hoofd in mijn kussen...
Snikkend met mijn telefoon in de handen,
In slaap terecht kwam
Terwijl ik wachtte..
Tot jij aan de andere kant,
Weer een seintje gaf.
Herken je het?
Hoe de zon opkwam.
Ik hier naast onze kleine man...
Jij daar in de armen van haar,
Weet je nog,
Hoe ik huilde
Schreeuwde
En wild sloeg om me heen.
Niet eens uit woede
Maar puur verdriet...
Dat de man waarvan ik houd,
Niet meer hield van mij.
Begrijp je dan..
Dat ik klaar ben,
Om de pagina om te slaan
Verder te gaan.
Te helen.
Het boek te sluiten
Bedankt.