vastgeketend aan m'n stoel
staar ik met uitpuilende ogen
naar het volgeschreven bord
letter na letter
en cijfer na cijfer
wordt op het bord geklad
teksten en sommen
die ik vorig jaar al gehad heb
maar om het leuker te maken
wordt er een lang formule
achteraan geplakt
een gestalte met een kolossaal
achterwerk
en een bedorven ademlucht
legt me de sommen uit
maar om frisse lucht
te verkrijgen
zeg ik dat ik het helemaal begrijp
ze huppelt weg en ik vraag
aan de andere zombies
of zij de sommen wel snappen
ik zucht en rek me uit
onderuitgezakt zitten
is niet toegestaan
dus ik moet maar rechtovereind-
zittend maar slapen
ik vraag me af
hoelang ik hier nog
godverdomme
zitten moet
naast deze troela
die geen deodorant gebruikt
en niet doorheeft
dat ze me vergast
wanneer ze telkens haar armen
omhoog doet
frisse lucht
wordt me sowieso niet gegund
zeker niet met deze ramen
die kapotwaaien als ze opengezet
worden
weer vraag ik me af
hoelang ik hier zitten moet
en wie me deze sommen
in kleutertaal uitlegt
maar dan denk ik
wil ik dit nu leren
of volgend jaar
met leraren die roepen
'kom op jij hebt dit vorig jaar
toch al gehad ! '
dus begin ik
met het intikken van de som
in mijn rekenmachine
die het niet doet