's ochtends vroeg in mei in 't park
iemand zegt goedemorgen
ligt in een vale deken op het gras
overgebleven van de rest van het feest
denk ik, en uit een radio klinkt zacht
melancholische muziek
alsof het reeds volop midzomer is
en 'k voel mij in een film over Nice
of ook Parijs, in elk geval meer zuidelijk
en aan een haven op de kade
komt mij een meisje tegemoet
en zegt: salut, ça va?;
wij kennen ons, misschien van vroeger
misschien van 't eerder zoenen
geloven beiden niet aan toeval
en kussen ons; op 't einde van een dag
kijk 'k dromerig uit over het water
- ik wil zo graag en heb toch niet
alsof 'k mijn eigen vers ben in 't gedicht -
en groet terug, zeg goedemorgen
al is zij mij niet echt bekend en reeds verdwenen
terwijl ik 't niet eens heb gezien
's ochtends vroeg in mei in 't park
sunset 27-04-2018