thema: Een plek tuusen de violen.
Niet de dood of de gladiolen,
maar een plek in een bed tussen
de violen; in een kleurschakering
van een schoonheid onovertroffen
in het natuurlijk zijn.
Geen pijn te voelen door die symbiose
van die zelfgekozen rustplaats die mijn
wangen doen blozen; van een groot geluk
tussen die kleurenwonderen zo klein.
maar een plek in een bed tussen
de violen; in een kleurschakering
van een schoonheid onovertroffen
in het natuurlijk zijn.
Geen pijn te voelen door die symbiose
van die zelfgekozen rustplaats die mijn
wangen doen blozen; van een groot geluk
tussen die kleurenwonderen zo klein.
Reacties op dit gedicht
| waterval: | Dinsdag, mei 29, 2018 21:45 |
| mooi gedicht... groetjes, van ~~~waterval~~~ |
|
| Anneke Bakker: | Dinsdag, mei 29, 2018 10:07 |
| Was ik geen mens, had ik een viooltje willen zijn, dat jij hier zo mooi weet te verwoorden. Succes Willem en warme groet. Anneke |
|
| Avr: | Dinsdag, mei 29, 2018 08:13 |
| Mooi natuurgedicht! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Willem B. Tijssen | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 28 mei 2018 | ||
| Thema's: | ||