Weerloos
Help,
Ik kan niet meer denken.
De aasgieren liggen op de loer.
Ze beloven me van alles,
Maar in moderne normen,
Kost me dat weer iets van me.
Vertrouwen?
Dat heb ik,
Van mijn papa en mama gekregen.
Het was gratis en heel veel.
Maar dan komt de rekening.
Sta ik in het rood bij mezelf.
Door de blindheid van onbetrouwbaren.
Ik kan niet meer denken.
De aasgieren liggen op de loer.
Ze beloven me van alles,
Maar in moderne normen,
Kost me dat weer iets van me.
Vertrouwen?
Dat heb ik,
Van mijn papa en mama gekregen.
Het was gratis en heel veel.
Maar dan komt de rekening.
Sta ik in het rood bij mezelf.
Door de blindheid van onbetrouwbaren.
Reacties op dit gedicht
| waterval: | Dinsdag, mei 29, 2018 19:39 |
| onbetrouwbaar en nog blind ook, alvast een moeilijke .... groetjes van ~~~waterval~~~ |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Bert Lagom |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 29 mei 2018 | ||
| Thema's: | ||