stil in huis
het werd zo stil in huis
toen ik haar stem
nog slechts in gedachten
hoorde
we roerloos bij haar steen
stonden en ik dacht aan alle dagen
die wij zo ver van elkaar
hadden doorgebracht
er leek geen ontkomen
aan de zwaarte van de hemel
jij trok naar het noorden
vol ambitie
terwijl ik
het zuiden zocht
Over dit gedicht
| Auteur: voor altijd en nooit meer | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 04 juni 2018 | ||
| Thema's: | ||