voor altijd samen; beide
het tegenlicht in rozentuinen
trommelt water in de bron
regent over felgekleurde bloemen
in schittering van namiddagzon
het rozegeel van 't jaar
een silhouet staat stom
en onbeweeglijk in het geklater
en op de hoogte van mijn ogen
flitst er een zilveren straal naar mij
als 't licht van een vuurtoren
de hemel wervelt jaargetijden
wordt helder rond de maan
en in de korenvelden
blijf bij mij zoetgeurende bloem
dat ik je pluk of, liever nog, mijn lief,
mij plant, heel dicht naast jou
voor altijd samen; beide
sunset 04-06-2018
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Dinsdag, juni 05, 2018 15:19 |
| Clarice, Dank voor je lezen en reageren. Nog een rustige dinsdagnamiddag en warme genegen groet, |
|
| Clarice: | Maandag, juni 04, 2018 22:52 |
| Mooi gedicht, vooral de voorlaatste regel. Gts, Clarice | |
| sunset: | Maandag, juni 04, 2018 11:43 |
| waterval, Avr, Anneke Bakker, Dank jullie wel voor jullie lezen en reageren en nog een heel prettige maandag verder. Warme genegen groet, |
|
| Anneke Bakker: | Maandag, juni 04, 2018 10:07 |
| Fraai boeket zo de bloemen samen, laat dit moois maar bloeien Sunset. Zonnige groet. Anneke |
|
| Avr: | Maandag, juni 04, 2018 09:45 |
| Hoe mooi kan de liefde zijn, en poëzie! | |
| waterval: | Maandag, juni 04, 2018 09:02 |
| altijd weer even mooi, jij hebt een bijzonder talent om altijd weer die tedere woorden aaneen te breien,... mooi gedicht.. groetjes, van ~~~waterval~~~ |
|
