Miniaturen van een droom
De ogen glijden in het water van
het verlangen dat altijd verdrinkt
in de slapeloze
stilte
van onze dromen
die
weer leven
als onze
eigenwijze
liefde
ons
weer
in een vreemde
oase
achterlaat.
het verlangen dat altijd verdrinkt
in de slapeloze
stilte
van onze dromen
die
weer leven
als onze
eigenwijze
liefde
ons
weer
in een vreemde
oase
achterlaat.
Reacties op dit gedicht
| Hanneke Eirinn: | Donderdag, mei 30, 2002 03:12 |
| héél erg mooi geschreven Victor.. | |
| Sheena: | Woensdag, mei 29, 2002 22:55 |
| schoonheid van het zuiverste water ....... liefs, Sheen |
|
| charly: | Woensdag, mei 29, 2002 22:20 |
| 'T mag dan een miniatuur zijn, dit staat als een tempel, prachtig, |
|
Over dit gedicht
| Auteur: victor ruhlmann | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 29 mei 2002 | ||
| Thema's: | ||