Visioen of droom ?
Dode gezichten zijn antwoorden.
Vraag ik naar God dan zijn er velen.
De hel is teveel wat ik geloof.
Of ben ik een mens die niets meer verliest
dan wat hij zelf uitdooft ?
Ben ik de eenling die niet verliezen wil
en is de droom mijn medicijn
als ik alleen nog maar in mezelf
zie wat ik vrees ?
Niets is een belofte die de nacht niet laat wachten
wanneer de stilte weer de ochtend van de laatste
droom belooft
die me nooit
meer wakker maakt.
De spiegel zwijgt
en ik zie weer een gezicht dat niets
meer vraagt.
Vraag ik naar God dan zijn er velen.
De hel is teveel wat ik geloof.
Of ben ik een mens die niets meer verliest
dan wat hij zelf uitdooft ?
Ben ik de eenling die niet verliezen wil
en is de droom mijn medicijn
als ik alleen nog maar in mezelf
zie wat ik vrees ?
Niets is een belofte die de nacht niet laat wachten
wanneer de stilte weer de ochtend van de laatste
droom belooft
die me nooit
meer wakker maakt.
De spiegel zwijgt
en ik zie weer een gezicht dat niets
meer vraagt.
Reacties op dit gedicht
| Hanneke Eirinn: | Donderdag, mei 30, 2002 03:16 |
| Hmm droeflottig en beangstigend.. spiegel je ook aan anderen Victor, die hebben nog vragen genoeg, die alleen jij kunt beantwoorden... | |
| Sheena: | Woensdag, mei 29, 2002 22:54 |
| doe mij maar visioenen want dromen zeggen en beloven me niets .... liefs, Sheen |
|
Over dit gedicht
| Auteur: victor ruhlmann | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 29 mei 2002 | ||
| Thema's: | ||