WARME BLIK
Je ogen vertellen
de boekdelen
die ik zo graag
uit je mond wil horen
elk nieuw hoofdstuk
ik versta in elke taal
die warme blik
steeds als je me aankijkt
zie ik mezelf als
verlegen kerel staan
met ingetogen schrik
en verscholen geluk
bedenk ik dan
zou ze van me houden
stel
dat ik er naast zit
en het boek zich
voor mij sluit
ook dat kan
of moet ik me vermannen
en op haar en
mijn gevoel afgaan
Reacties op dit gedicht
| juffie: | Donderdag, juni 21, 2018 16:50 |
| schuif die onzekerheid maar opzij en ga er op af! | |
| Clarice: | Donderdag, juni 21, 2018 14:26 |
| Een blik zegt veel, kan je op voortgaan (denk ik) zeker als er verder geen tegenstrijdige zaken zijn. Heel mooi gedicht, gts Clarice | |
| waterval: | Donderdag, juni 21, 2018 12:58 |
| als een blik kon spreken.... groetjes, van ~~~waterval~~~ |
|
| Jadzia: | Donderdag, juni 21, 2018 11:34 |
| Waag de sprong zou ik zeggen... Veel geluk - Jadzia |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Cor van Vliet | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 21 juni 2018 | ||
| Thema's: | ||