Ogentroost in juni
Als ik je opschrijf, gulzig, vraatzuchtig
losbandig, wulps en welustig blond
zwembandje om ongelofelijke heupen
Of hoe je eens ontstond, plopte
aan de rand van mijn bestaan
mij genadeloos in jouw armen lokte
mompelend, kussend dat jij kreunend
er niets aan kon doen, ja, jaaa
Bij het eerste gezicht mij zoenend
al mee naar huis had willen nemen
omdat ik tederheid uitstraalde
melancholisch leek en de tijd nam
om te luisteren naar wat jij zei elk woord
en uitdrukte in het eindeloos blauw
van de hemel en jouw peilloos diepe ogen
Reacties op dit gedicht
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zaterdag, juni 23, 2018 17:47 |
| een pracht! | |
| Avr: | Zaterdag, juni 23, 2018 11:13 |
| Zeer beeldend verwoord! Mooi en leuk gedicht! | |
| teun hoek: | Zaterdag, juni 23, 2018 11:09 |
| geweldig dit troostend terug te kunnen halen. th | |
| Stanislaus Jaworski: | Zaterdag, juni 23, 2018 09:05 |
| LENTE IN JUNIE As ek aan jou skryf, gulsig, vurig oproerige, voluptuous en goed versorgde blonde swemring rondom ongelooflike heupe Of hoe het jy eenkeer opgestaan, geploet aan die rand van my bestaan Ek het my genadeloos in jou arms gelok Mompel, soen jy kreun niks kan gedoen word nie, ja, ja Met die eerste oogop soen my wou reeds huis toe neem want ek het sagtheid uitgestraal melancholie en het die tyd geneem om te luister na wat jy elke woord gesê het en uitgedruk in die eindelose blou uit die hemel en jou onuitspreeklike diep oë |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Stanislaus Jaworski | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 23 juni 2018 | ||
| Thema's: | ||