Soms begrijp ik deze mensheid niet.
Bestaat alles dan alleen,
uit pijn en verdriet?
Ik kan er ook niet zijn voor iedereen...

Kinderen worden opgevoed,
zoals een vogel het nest verlaat.
Nadat het ei even is uitgebroed.
Maar is dat echt waar het om gaat?

Zien de mensen het dan niet?
Zijn ze echt zo geestelijk blind als ik dacht?
Gehypnotyseerd door één of ander fakierlied?
Door woorden en leugens verkracht...

Niet verder denkend over het leven...
De mensen die dat wel doen zijn gekken volgens hen...
Maar er is niet één gek die staat te beven,
voor de dood,niet één die ik er ken...

Vragen jullie je nooit af,
waarom een vogel vrolijk zingt?
Of is dat echt te maf?
Als een kleuter die achter een snoepje springt.

Is het dan maar normaal,
dat een bloem zo lekker geurt?
Of dat en gele zonnestraal,
half mijn dag zo mooi en warm kleurt?

Kijken jullie nooit eens in de ogen van een ander?
De waarheid ligt daar vaak verborgen...
Of schenken jullie geen aandacht aan elkander?
Ieder voor zijn eigen zorgen...

waarom gaat de zon onder,
waarom kleurt de lucht soms roos?
Dit alles is wat ik bewonder,
het waar geluk waar ik voor koos...