er ligt stof op langdurig afwezig
wijkend naar geduld, rekbaar in woord
wijzend naar cijfers, omcirkeld met
etmalen achter glas
het leegst van de kamer, het meest
gangbare van een deur
los van een lichaam, geleedpotig
-dit koestert gedachten
omarmt het brood
altijd zijn er uitgestelde dagen