Wenen in gedachte
Wenen in gedachte
Geen mens die je hoort
Een mens die naar je lachtte
En het wenen in je hart ging voort
Niemand die het zal begrijpen
Niemand die het trouwens ziet
Het zijn maar langslopende lijpen
en ieder zingt maar zijn eigen bedroefende lied
Maar na jaren zal je leren eraan te wennen
Over een paar jaar zie je het niet eens meer
Weliswaar heb je je zelf dan leren kennen
en heb je de trouwe gedachte "niemand doet mij meer zeer"
Als je voor je zelf dit voorhoud
En je niet laat leiden door je gedachte
Vind je wel degelijk iemand die van jou houd
en een die wel degelijk op jou zou gaan wachten
Reacties op dit gedicht
| Kirsten: | Woensdag, mei 29, 2002 22:21 |
| Dankjewel... Heel erg lief van je. Ik hoop dat het zo zal zijn barb! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Nevel | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 29 mei 2002 | ||
| Thema's: | ||