Rood Licht
Je redde me van leeuwen
En trok me weg van gevaar..
Van paria’s en kannibalen,
Die mij rauw lustten
Je beloofde
En je hield me
Vast en dichtbij..
En wanneer ik dreigde neer te storten
Zette jij de noodvlucht voort
Zodat ik kon stoppen,
Tot adem kon komen en ontsnappen..
Van de wanorde, het Boreel.
En trok me weg van gevaar..
Van paria’s en kannibalen,
Die mij rauw lustten
Je beloofde
En je hield me
Vast en dichtbij..
En wanneer ik dreigde neer te storten
Zette jij de noodvlucht voort
Zodat ik kon stoppen,
Tot adem kon komen en ontsnappen..
Van de wanorde, het Boreel.
Reacties op dit gedicht
| waterval: | Woensdag, juli 04, 2018 17:15 |
| was even in dubio... boreel? | |
| Aquarel: | Woensdag, juli 04, 2018 16:48 |
| Heel goed verwoord, want hoewel er veel mensen zijn die ervoor kiezen om dit werk te doen, zijn er nog steeds ook mensen die zich er vreselijk voelen, en hulp nodig hebben om uit die wereld te komen om een nieuwe weg in te slaan. Ik weet niet of het jezelf betreft, zo ja dan sterkte. Liefs, Aquarel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: saskia_deen |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 03 juli 2018 | ||
| Thema's: | ||