en ik jou adem en jij mij
ik rust in vrede aan jouw borsten
waar ik verwijl
- geprezen sappen van dees hete stonden -
beroert jouw kin mijn elleboog
die zich verandert in een porselein
beschildert met wat blauwe orchideeën
en wachtend tot jij alles laat ontwaken
leg ik mijn hoofd zacht op jouw buik
hoor hoe het bloed reeds zingt en ruist
dans onder vingertopjes
en jij kust heel intens en warm
de binnenzijde van mijn hand
die zweeft over door zweet geparelde huid
tot waar de koorts traag zakt
diep in jouw schoot
en ik jou adem en jij mij
sunset 08-07-2018
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Zaterdag, juli 14, 2018 07:41 |
| Djinni, Dank je wel voor je lezen en reageren en nog een rustige zaterdag verder. Warme genegen groet, |
|
| Djinni: | Maandag, juli 09, 2018 21:03 |
| Prachtige zwoele intimiteit | |
| sunset: | Zondag, juli 08, 2018 22:29 |
| John Kroos, Dank je wel voor je lezen en reageren. Vriendschappelijke groet en een heel rustige zondagavond verder, |
|
| John Kroos: | Zondag, juli 08, 2018 20:15 |
| Erg mooi, graag gelezen. Hartelijke groet, John. |
|
| sunset: | Zondag, juli 08, 2018 18:34 |
| Clarice, Dank je wel voor je lezen en heel mooi reageren en geniet van een rustige zondagavond. Warme groet, |
|
| Clarice: | Zondag, juli 08, 2018 14:31 |
| De warmte buiten zindert na in jouw gedichten, sunset. Een heel mooi schrijven, gts Clarice | |
