Dag in, dag uit
geeft zij alles wat ze kan
Haar best om te lachen
om met opgeheven hoofd de dag door te komen
Haar best om klaar te staan voor een ander
terwijl die ander verdwijnt als zij roept
Dag in, dag uit
beweegt zij zich voort met kleine stapjes
omdat zij bang is om te vallen
Om een verkeerde richting in te slaan
Om niet al te grote schade achter te laten
in de chaos die reeds bestaat
Dag in, dag uit
wiegt zij zichzelf door de dag
Neuriet ze de pijn uit haar hart
het gemis van iets dat niet bestaat
Omarmt ze die woelige wereld in haar
zodat ze toch enige houvast heeft
Dag in, dag uit,
Ervaart zij onrust in haar lichaam
Wordt zij gek van haar vernietigende onzekerheid
De onlogische gevoelens
Probeert zij te doorgronden
Wat er is en nooit zal zijn
Dag in, dag uit
Droomt zij over rust in haar hoofd
Droomt zij over een beantwoord gevoel
Droomt zij over warmte en geborgenheid
Droomt zij omdat zij in haar dromen veilig is
Want
Eenzaamheid heeft haar gevormd
Afwijzing haar onzekerheid gevoed
En in die droomwereld van haar
Veilig en warm
Mag zij tot rust komen
in al wie zij is
Zij is zichzelf