Ik kijk in de spiegel
naar de ogen die zo graag naar je keken
Ik weet dat ze boekdelen spreken
maar je hebt ze zovaak ontweken
Wilde je het gewoon niet zien
dat ze smeekten of je trots wilde zijn
dat ze vroegen om jou goedkeuring
want mijn leven delen met jou voelde zo fijn
Deed het je dan echt niets
als er weer tranen uit gingen stromen
om de opmerkingen die me zo kwetsten
zag je er niet liever een twinkeling in komen
Wilde je het gewoon niet zien
dat ze hoopten op waardering van jou
Dat ze smeekten om interesse in mij
want ik trotseerde met jou zo graag de kou
Ik kijk in de spiegel
naar de ogen waar ik enkel verdriet in las
Die ik nu probeer te ontwijken
omdat ik voor jou niet belangrijk genoeg was
| Hans Winter: | Vrijdag, juli 20, 2018 13:59 |
| er toe doen... 't is heel wezenlijk voor vrouwelijk aanvoelen van toevertrouwd te leven. hans |
|
| Aquarel: | Vrijdag, juli 20, 2018 07:52 |
| Erg mooi geschreven. Ik denk dat je de twinkeling weer terug in jouw ogen kunt brengen, maar bij het verlies van iemand waarmee je jouw leven wilde delen, is het wel heel begrijpelijk dat je verdriet hebt. Sterkte, liefs, Aquarel |
|
| Frank_V: | Vrijdag, juli 20, 2018 04:32 |
| Heel mooie beschrijving van verlies en verdriet! | |
| Auteur: anne(22) | ||
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 19 juli 2018 | ||
| Thema's: | ||