Vergeten
Ik dacht je te vergeten zijn
Ik dacht je niet meer nodig te hebben
Ik dacht dat ik niet meer aan je dacht
Even dacht ik dit alles
Tot ik het hoorde
Het nummer
En ik mezelf betrapte
Mijn telefoon te checken
Stiekem je naam intikkend
Kijken of je online was
En vroeg mezelf af
Waarom je mij wel vergeten bent
Ik dacht je niet meer nodig te hebben
Ik dacht dat ik niet meer aan je dacht
Even dacht ik dit alles
Tot ik het hoorde
Het nummer
En ik mezelf betrapte
Mijn telefoon te checken
Stiekem je naam intikkend
Kijken of je online was
En vroeg mezelf af
Waarom je mij wel vergeten bent
Reacties op dit gedicht
| anne(22): | Woensdag, juli 25, 2018 19:53 |
| Wow.. alsof je mijn gevoelens beschrijft, letterlijk... tot aan het checken of hij online was toe. Het doet pijn om vergeten te worden, maar eens komt het besef dat hij/zij het dan niet waard is om herinnerd te worden.. Sterkte Liefs anne |
|
| Peter59: | Vrijdag, juli 20, 2018 20:13 |
| Mooi | |
| claire vanfleteren: | Vrijdag, juli 20, 2018 18:55 |
| Zo vlug vergeet men niet, maar durft het mogelijks niet toe te geven! | |
| teun hoek: | Vrijdag, juli 20, 2018 11:35 |
| wie weet. th | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Vrijdag, juli 20, 2018 06:27 |
| is dat zo? | |
| zomerkind: | Vrijdag, juli 20, 2018 05:39 |
| ja zo gaat dat in de liefde monalissa:) gr eddie |
|
| Frank_V: | Vrijdag, juli 20, 2018 04:38 |
| Mooi gedicht om te lezen | |
Over dit gedicht
| Auteur: nonalissa | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 20 juli 2018 | ||
| Thema's: | ||