wenen
In tranen door wanhoop
Vanbinnen een verlaat
Kruipend een lach na buiten
maar een voelende sloop
wanneer sla ik af
wanneer stopt het
dit is verwarrend
en voor hun een straf
is dat wat ik dan wil
straffend het leven door
zonder vergeving
van angst een ril
loslaten is de enige oplossing
maar ik twijfel
ben door het zelfde geweven
zelfs voor ik weg ging
Vanbinnen een verlaat
Kruipend een lach na buiten
maar een voelende sloop
wanneer sla ik af
wanneer stopt het
dit is verwarrend
en voor hun een straf
is dat wat ik dan wil
straffend het leven door
zonder vergeving
van angst een ril
loslaten is de enige oplossing
maar ik twijfel
ben door het zelfde geweven
zelfs voor ik weg ging
Reacties op dit gedicht
| claire vanfleteren: | Vrijdag, juli 20, 2018 19:04 |
| loslaten is hier de boodschap | |
| Pancho v/d Post: | Vrijdag, juli 20, 2018 18:19 |
| Mooi! Ik heb ergens ook ooit een gedicht geschreven over loslaten. Zeker de moeite van het lezen waard! | |
| Anneke Bakker: | Vrijdag, juli 20, 2018 17:22 |
| Loslaten lucht op Tulpje, probeer het maar eens het helpt echt. Ik wens je veel sterkte en een mooie avond. Anneke |
|
| zomerkind: | Vrijdag, juli 20, 2018 15:17 |
| in het leven en in de liefde tulpje moet je leren loslaten en relativeren:) gr eddie | |
| Frank_V: | Vrijdag, juli 20, 2018 12:38 |
| Los laten, zo moeilijk maar oh zo belangrijk! Sterkte! |
|
| Aquarel: | Vrijdag, juli 20, 2018 12:32 |
| Sterkte Tulpje, knap verwoord hoor. Die gemengde gevoelens en de moeite om los te laten. Liefs, Aquarel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: tulpje | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 20 juli 2018 | ||
| Thema's: | ||