Bot.
Bot.
Na doezelende in
de nanacht
Opeens een klap tegen het raam
je schrikt een
vogel, eerste denken
wij doezelden weer verder saam.
bij ’t kijken
volgde de verbazing
een botje lag op het balcon
zo’n kleine schol
hier uit het Kanaal
vliegende vis naar ik verzon.
Een meeuw denk ik
zijn prooi ontglipte
sloeg tegen ’t raam in onze slaap
hij durfde hem
niet op te rapen
op dat balcon sta ik voor aap.
Elia dacht ik
kreeg zijn voedsel
EENS AAN DE KRITH, RAVEN GEGBRACHT
ZIJN VOEDSEL DAT DIT
ONS ZOU HIER ZOU OVERKOMEN
HADDEN WIJ ECHT NIET HIER VERWACHT.
T
Reacties op dit gedicht
| Connection: | Zondag, juli 22, 2018 03:45 |
| Echt goed gebracht. vgr Roger |
|
| zomerkind: | Zaterdag, juli 21, 2018 12:57 |
| nou bakken dat scholletje:) gr eddie | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zaterdag, juli 21, 2018 12:05 |
| genoten van je schrijven ja ,k zou ook schrikken.goed geschreven hoor | |
| Anneke Bakker: | Zaterdag, juli 21, 2018 11:38 |
| Smakelijk ontbijtje met een of andere vis zo maar thuis gebracht, hoe fijn wil je het hebben! Leuk deze Bijbel-gedachte Teun. Fijn weekend samen. Anneke |
|
| Aquarel: | Zaterdag, juli 21, 2018 11:00 |
| Een vliegende vis :-) Goedemorgen. Liefs, Aquarel |
|
| Frank_V: | Zaterdag, juli 21, 2018 10:38 |
| Wat een manier van wakker worden zeg! Dat wordt vis eten vandaag? | |
Over dit gedicht
| Auteur: teun hoek |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 21 juli 2018 | ||
| Thema's: | ||