Straks
Straks gaan wij slapen.
Nu wenkt de koele avondlucht
ons als een verzorgende moeder
met een rustige bries.
De dag is afgekoeld.
De avond is gevallen.
Verborgen stemmen klinken.
Kleine lichtjes wakkeren
gedachten aan.
Ze zweven door onze hoofden.
De maan schijnt en
we zien donkere ramen,
verlichte ramen.
Om ons heen.
Straks gaan wij slapen
Nu wenkt de koele avondlucht
ons als een verzorgende moeder
met een rustige bries.
De dag is afgekoeld.
De avond is gevallen.
Verborgen stemmen klinken.
Kleine lichtjes wakkeren
gedachten aan.
Ze zweven door onze hoofden.
De maan schijnt en
we zien donkere ramen,
verlichte ramen.
Om ons heen.
Straks gaan wij slapen
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Aad van der Klaauw | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 29 juli 2018 | ||
| Thema's: | ||