wij, constant befluisterd
tussen deemstering en nachten
bouwen wij voor harten volières
tenen en veren gespreid -
wanneer torenvalken komen
wennen wij eerst langzaam
aan deze bijna onzichtbare
zekerheid met als naam vertrouwen
misschien tot in tropennachten:
onze handen in elkaar als palmbladeren
beide polsen nagenoeg onscheidbaar
alsof wij één armband dragen -
wij, constant befluisterd
door onmetelijke liefde
sunset 30-07-2018
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Maandag, juli 30, 2018 20:10 |
| Janny Scheybeler de Jonge, Dank je wel voor je lezen en je waarderend reageren en nog een heel rustige maandagavond. Warme genegen groet, |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Maandag, juli 30, 2018 12:39 |
| wow | |
