Ik verlang...
Naar nog eens vrolijk dronken zijn
Op een of ander prettig feest
En knusjes samen plekjes ontdekken
Waar we nog niet eerder zijn geweest
Maar ik ben bang...
Van teveel nagepeins
En het spook van spijt of wroeging
En dat eens uit die fijne schaduw komt
Wat stiekem er aan toe ging
En ik verlang...
Dat ik na nog zo een krachtige avond
Niet verlegen en aarzelend afscheid neem
Maar je vol ten afscheid kus
En jij dan dankbaar overneemt
Maar ik ben dan bang...
Dat ik te vrijpostig ben
En jij niet bent opgezet met zo'n daad
En je me van je afduwt of
Erger nog : vermijden gaat
En ook verlang ik ietwat ver...
Dat we in Frankrijk rijden op een weg
En ineens parkeer je achteloos
met een glimlach kruip je op me
En we vrijen zorgeloos
Maar toch ben ik bang...
Dat het dan minder goed gaat dan gefantaseerd
Dat ik te onhandig ben of te snel, misschien
En dat het ongemakkelijk wordt
Bij elk gesprek of elk bezoek nadien
Maar toch verlang ik verder
Ondeugend gek of zoet
Maar mijn bang zijn is zo sterk
Misschien vind jij dat wel goed?