Geknakt.
Geknakt.
Schitterend weer
geen wind of stormen
toch met een afgeknapte mast
het zal je hier toch
maar overkomen
omdat die sluis even niet past.
Engelse vlag
een puur eind varen
die planning gaat even dus niet door
een zeilboot zonder
zeil dat gaat niet
nieuwe mast niet maar zo op spoor.
Triest als je jou
moet leiden
naar Marina voor een groot herstel.
Je voelt een
brokje mededogen
een schietgebed, het gaat jullie wel.
De zee golft lonkend
van tussen de pieren
het wordt Marina in de wacht
hoe triest kan
schutten plots verlopen
verkeerde wending, knak vol kracht.
th
Reacties op dit gedicht
| Anneke Bakker: | Donderdag, augustus 09, 2018 14:11 |
| Nieuw zeil en ze vaart weer Ging het met ons ook maar zo Teun, nieuwe knieën en ze loopt weer...De pech fraai verwoordt in dit gedicht. Warme groet met donder en bliksem. Anneke |
|
| zomerkind: | Donderdag, augustus 09, 2018 12:44 |
| zo voelde me nek ook laatst die zei ook knak:) gr eddie | |
| Bert Lagom: | Donderdag, augustus 09, 2018 11:35 |
| Prachtig beschreven hoe je over zeilboot woorden neer pent. Maar wanneer het hersteld is, zal de reis nog zo goed verlopen. Zo staat het geschreven. | |
Over dit gedicht
| Auteur: teun hoek |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 09 augustus 2018 | ||
| Thema's: | ||