Onderweg
De wolken gaan met me mee.
Het is droog en warm hier,
bij het raam.
Boven de rails.
Ik probeer de lijnen te lezen die voorbij schieten,
maar het lukt niet.
Het landschap reist veelvormig voorbij
en verschuift steeds van kleur.
Deze puzzel is niet af.
Net als zoveel in het leven.
De mensen hier zijn vreemden.
Niet alleen buiten wisselt het steeds weer.
Ook binnen is het een komen en gaan.
Waar naar toe, waar heen?
Zouden ze er bijna zijn?
Net als ik.
Zou er iemand op hen wachten?
Als de wolken stil staan?
Het is droog en warm hier,
bij het raam.
Boven de rails.
Ik probeer de lijnen te lezen die voorbij schieten,
maar het lukt niet.
Het landschap reist veelvormig voorbij
en verschuift steeds van kleur.
Deze puzzel is niet af.
Net als zoveel in het leven.
De mensen hier zijn vreemden.
Niet alleen buiten wisselt het steeds weer.
Ook binnen is het een komen en gaan.
Waar naar toe, waar heen?
Zouden ze er bijna zijn?
Net als ik.
Zou er iemand op hen wachten?
Als de wolken stil staan?
Over dit gedicht
| Auteur: Aad van der Klaauw | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 11 augustus 2018 | ||
| Thema's: | ||