Een tocht
Ze spatten wat
Wild op
Golven van de machtige zee
Stenen glanzend van het nat
Kliffen, ze steken uit
De zon gaat straks naar benee
Een tocht
Langs die magische kust
Het einde is nog niet in zicht
De volgende bocht
Het avontuur dat eigenlijk nimmer rust
Schemering brengt zichzelf al aan het licht
Reacties op dit gedicht
| Stroejaro: | Woensdag, augustus 15, 2018 15:21 |
| Bedankt! | |
| Aquarel: | Woensdag, augustus 15, 2018 12:03 |
| Wat mooi! Liefs, Aquarel |
|
| Stroejaro: | Woensdag, augustus 15, 2018 07:08 |
| Bedankt voor jullie fijne reacties! |
|
| Clarice: | Dinsdag, augustus 14, 2018 22:47 |
| Heel mooi gedicht, Stroejaro, moet er prachtig zijn. Gts, Clarice | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Dinsdag, augustus 14, 2018 11:48 |
| wat een mooie zie het |
|
| teun hoek: | Dinsdag, augustus 14, 2018 11:26 |
| mooi beeld. th | |
| claire vanfleteren: | Dinsdag, augustus 14, 2018 11:03 |
| De ondergaande zon mooi beschreven Stroejaro! | |
| Stroejaro: | Dinsdag, augustus 14, 2018 09:42 |
| Bedankt Anneke. Ook een fijne dag gewenst. | |
| Anneke Bakker: | Dinsdag, augustus 14, 2018 09:13 |
| Tocht door het natuurgebeuren door jou zo bijzonder beschreven. Mooie dag Stroejaro. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Stroejaro |  
|
|
| Gecontroleerd door: Stroejaro | ||
| Gepubliceerd op: 14 augustus 2018 | ||
| Thema's: | ||