Het leven gaat door.
Het leven gaat door.
Het vervolgt zijn weg over
vele sporen. Vanuit die
torens van het persoonlijke
bekoren vecht een ieder
voor zijn plaats als een
eenheid binnen het geheel.
Willen wij iemand zijn door
te excelleren. De roem vandaag
voor de morgen te begeren.
Voelen we ons nimmer genoeg
en soms te veel.
Het leven gaat door.
Ook als morgen ons individu
niet meer zal gloren.
Trekt het leven zijn nieuwe
voren. Levert de grond in
vruchtbaarheid zijn nieuw talent.
Gaat respect in nieuwe verbazing
verloren. Verheerlijken wij het nieuwe
koren, dat verleidelijk is om wat
men er nog onvoldoende kent.
Het vervolgt zijn weg over
vele sporen. Vanuit die
torens van het persoonlijke
bekoren vecht een ieder
voor zijn plaats als een
eenheid binnen het geheel.
Willen wij iemand zijn door
te excelleren. De roem vandaag
voor de morgen te begeren.
Voelen we ons nimmer genoeg
en soms te veel.
Het leven gaat door.
Ook als morgen ons individu
niet meer zal gloren.
Trekt het leven zijn nieuwe
voren. Levert de grond in
vruchtbaarheid zijn nieuw talent.
Gaat respect in nieuwe verbazing
verloren. Verheerlijken wij het nieuwe
koren, dat verleidelijk is om wat
men er nog onvoldoende kent.
Reacties op dit gedicht
| Anneke Bakker: | Vrijdag, augustus 17, 2018 15:25 |
| In de tarwe heeft men al nieuwe genen ontdekt, wellicht gebeurt dat met andere korensoorten ook zo, ontwikkelingen gaan door als zon en regen maar in evenwicht zijn komt het vast wel goed. Laten wij onszelf blijven en niet te hoog van de toren blazen want men zou wel eens diep kunnen vallen. Wens je een mooie middag Willem. Anneke |
|
| teun hoek: | Vrijdag, augustus 17, 2018 14:47 |
| kunst er het goede uit te halen. th |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Willem B. Tijssen | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 17 augustus 2018 | ||
| Thema's: | ||