Proportioneel.
Proportioneel.
Steeds meer ontdek ik
dat proporties
uitstijgen boven het normaal
oneindig veel zo
aandacht vragen
gedompeld in ‘t eigen verhaal.
Niet afgestemd op
die het horen
meer op het eigen ik, te uitgebreid
onnozele dingen
die niet scoren
die ied’re hoorder gaarne mijdt.
Terwijl de kern
onuitgesproken
blijft liggen , waar die juist had geboeid.
Onmacht misschien
of eigen verhoging
waarmee de mens zo gaarne stoeit.
th
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Zaterdag, september 01, 2018 17:50 |
| lager lijkt de hemel hoger, kleiner wijkt de wereld verder, bescheiden plaats gemaakt krijgen wij dan vast wel ten beste aangereikt zelfs onze plek. hans |
|
| Clarice: | Woensdag, augustus 29, 2018 22:18 |
| Goed geschreven, Teun. Dat is ook niet altijd makkelijk zelfs al zou je dat willen. Je moet met 2 naar die kern willen en durven gaan, en er kunnen tal van hindernissen tussen liggen... Graag gelezen, gts Clarice | |
| Willem B. Tijssen: | Woensdag, augustus 29, 2018 15:57 |
| Begrip kweken door naar elkaar te luisteren lost een hoop problemen op. mooi geschreven. |
|
| Anneke Bakker: | Woensdag, augustus 29, 2018 12:21 |
| De verhoudingen zijn vaak zoek Teun, en het ligt in de aard van de mens om het aangename naar zich toe te trekken. Goed in dit gedicht verwoordt. Wens je een mooie middag. Anneke |
|
| Frank_V: | Woensdag, augustus 29, 2018 11:37 |
| Tegenwoordig is "ik" het belangrijkste woord voor de meeste helaas. | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Woensdag, augustus 29, 2018 11:33 |
| 2 x gelezen weer goed teun fijne trouwdag gehad? |
|
Over dit gedicht
| Auteur: teun hoek |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 29 augustus 2018 | ||
| Thema's: | ||