De vrouw bij de brug
Zie haar staan
tussen al die mannen.
Klein, maar supergroot,
daar bij die brug,
in Kabul, in Afghanistan.
Laila Haidari.
Zij wil redden wat er te redden valt.
Ziet ze daar liggen bij vervuild water,
tussen afval.
De vergeten grote groep.
Versleten levens liggen in dit
arme land, dat rijk is aan verslaafden.
Huilen heeft geen zin.
Schreeuwen wel.
Schreeuwen om steun,
die niemand wil geven.
Dus
houdt zij vol.
Geeft zij hoop.
Waar mannen falen,
staat zij rechtop.
tussen al die mannen.
Klein, maar supergroot,
daar bij die brug,
in Kabul, in Afghanistan.
Laila Haidari.
Zij wil redden wat er te redden valt.
Ziet ze daar liggen bij vervuild water,
tussen afval.
De vergeten grote groep.
Versleten levens liggen in dit
arme land, dat rijk is aan verslaafden.
Huilen heeft geen zin.
Schreeuwen wel.
Schreeuwen om steun,
die niemand wil geven.
Dus
houdt zij vol.
Geeft zij hoop.
Waar mannen falen,
staat zij rechtop.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Aad van der Klaauw | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 31 augustus 2018 | ||
| Thema's: | ||