zo kwetsbaar
kordaat was de tik
die ik hoorde als
wij samen liepen
een ferm geluid
dat geen enkele
tegenspraak duldde
met de kans
om ogenblikkelijk
te worden vergruisd
je hand was al
oneindig veel zachter
in warme toegankelijkheid
vingers streelden
scherpe kanten zonder
dat zij direct sneden
hogere sferen
lieten welkom in
begeleiding uitproberen
je ogen schonken mij
de euforie van zoete
ballades en euritmie
je stem omfloerste
met een subtiel lief gebaar
waar ik zo kwetsbaar was
en in je lach ben ik
totaal de wereld kwijt in
de al voltooid toekomstige tijd
wil melker
01/09/2018
lodi: | Zaterdag, september 01, 2018 21:36 |
Even een kwetsbaar moment zijn hoe je anders nooit bent waarvan de ander zegt, -ik heb je nooit zo gekend- maar steeds meer kom jij bij jezelf erachter hoe het nu even bij jou op dit moment zit, warmte afgewisseld door kilte een droge blik en soms wat gevoel van liefde... liefs lodi |
|
teun hoek: | Zaterdag, september 01, 2018 20:02 |
opgaande verpakking in liefde ontstaan. mooi. th | |
Janny Scheybeler de Jonge: | Zaterdag, september 01, 2018 09:40 |
mooi weer wil een fijn weekend | |
Willem B. Tijssen: | Zaterdag, september 01, 2018 08:37 |
Maar die wereld wordt wel weer teruggevonden. mooi verwoord gedicht. |
|
Anneke Bakker: | Zaterdag, september 01, 2018 07:41 |
De mens in een kwetsbare situatie is heel gevoelig voor een strelende warme hand die scherpe kanten verzacht, door zo'n stem en lach word je vanzelf verblijd in een fase van kwetsbaarheid. Heel liefdevol gedicht Wil. Wens je een mooi weekend. Anneke |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: wil melker | ||
Gepubliceerd op: 01 september 2018 | ||
Thema's: |