Thema: Ons geurorgaan leert spontaan
Het ruikt naar het leven.
Ons geurorgaan leert spontaan.
Iets van frisheid wordt ons gegeven.
Wanneer wij in de volle buitenwinden staan;
bruist het nieuwe leven.
De neus herkent puur.
Scheidt de kwalijke van de welriekende geuren.
Bepaalt op ieders liefdesuur;
of het hart zich opent na al die deuren.
Die keurmeester kleurt de geurengloed.
Vertelt ons hoe iets ruiken moet.
Ons geurorgaan leert spontaan.
Iets van frisheid wordt ons gegeven.
Wanneer wij in de volle buitenwinden staan;
bruist het nieuwe leven.
De neus herkent puur.
Scheidt de kwalijke van de welriekende geuren.
Bepaalt op ieders liefdesuur;
of het hart zich opent na al die deuren.
Die keurmeester kleurt de geurengloed.
Vertelt ons hoe iets ruiken moet.
Reacties op dit gedicht
| gedichtenlady: | Dinsdag, september 04, 2018 00:49 |
| Juist geschreven. Mooi verwoord succes |
|
| wytske: | Maandag, september 03, 2018 19:07 |
| Ja mooi geschreven, succes | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Maandag, september 03, 2018 13:39 |
| mooi gedaan succes hoor | |
| Frank_V: | Maandag, september 03, 2018 11:38 |
| Onmisbaar orgaan die neus. Mooi geschreven! | |
| teun hoek: | Maandag, september 03, 2018 10:42 |
| goede zaak. th | |
| Anneke Bakker: | Maandag, september 03, 2018 10:08 |
| De herfstgeuren dienen zich weer aan Willem, ze zijn puur, zelfs het rottend blad. Heel mooi in dit gedicht verwoordt. Succes en fijne dag. Anneke |
|
| Johny Donovan: | Maandag, september 03, 2018 09:46 |
| mooi gedicht Willem! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Willem B. Tijssen | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 03 september 2018 | ||
| Thema's: | ||