Het meest nabij
Als broodsneden op een plank
liggen wij op het bed
een warreling van aanraken
hoe golven ons dragen
naar het rustige
water voorbij de branding
Armen om jou geslagen
teder gewrichten gestreeld
met vingertoppen als vleugels
van veelkleurige vlinders
Nog kijken uit jouw ogen
gezichten van toen en nu aan
liggen wij op het bed
een warreling van aanraken
hoe golven ons dragen
naar het rustige
water voorbij de branding
Armen om jou geslagen
teder gewrichten gestreeld
met vingertoppen als vleugels
van veelkleurige vlinders
Nog kijken uit jouw ogen
gezichten van toen en nu aan
Reacties op dit gedicht
| marchiano di noche: | Maandag, september 10, 2018 23:06 |
| mooi verwoord! ik geniet nog even na. voelbaar de zinnen die beminnen. vr.gr. MdN | |
| claire vanfleteren: | Dinsdag, september 04, 2018 17:26 |
| Wat kan liefde toch mooi zijn, profiteer van elk moment, want het kan zo voorbij zijn. | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Dinsdag, september 04, 2018 16:42 |
| wow wat kan ik verder zeggen klasse!! |
|
| Frank_V: | Dinsdag, september 04, 2018 14:14 |
| Mooi geschreven! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Stanislaus Jaworski | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 04 september 2018 | ||
| Thema's: | ||