De eerste pijn
de eerste pijn
ik schreef
in de lucht
op de lijn
van je lach
jouw ogen
beantwoordden
meteen wat je
zag en dacht
ik versnelde
de zinnen
wist jou diep van
binnen te raken
pas later
voelde jij naast
de eerste pijn
het zoete van venijn
wil melker
14/09/2018
Reacties op dit gedicht
| september: | Zondag, september 16, 2018 22:40 |
| Een gedicht zo mooi Wil. Om door mee te laten nemen in de beelden. En dan de laatste strofe die zo'n indruk maakt. Prachtig geschreven. Fijne dag gewenst. Liefs | |
| lodi: | Vrijdag, september 14, 2018 21:11 |
| Jou naam geschreven hoog daarboven in de wolken van vandaag, geen antwoorden op mijn vragen enkel jouw geschreven naam dat voor ons zichtbaar werd, gedachten dwaalden af beelden schoten voorbij in haar blik die nog steeds dat belangrijke plekje heeft in jouw hart... liefs lodi |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Vrijdag, september 14, 2018 12:26 |
| deze doet me wat | |
| Anneke Bakker: | Vrijdag, september 14, 2018 11:16 |
| Soms wordt het zoete bitterzoet Wil en blijft men toch samen lachen. Liefde kan vele gezichten tonen. Zonnige groet en mooie dag. Anneke |
|
| teun hoek: | Vrijdag, september 14, 2018 08:51 |
| moeilijk die zoetheid van venijn. t.o de liefde. th |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 14 september 2018 | ||
| Thema's: | ||