Slaaplied voor Nelleke
Jouw naam verbonden met zovelen
van wie ik er enige heb liefgehad
met wie ik danste buik vooruit
een ongewisse zee voor ons tegemoet
Het halve gezicht van de maan
leek op dat van jou, maar toch
niet thuis te brengen, ik dreef
op en neer en mijn hand raakte
jou aan en een moment van schrik
koud, maar jouw glimlach maakte mij
en de ruimte warm voorbij het model
eens door ons bedacht en dat als
bij alle modellen voorspellingen
van twijfelachtige aard toonde
Wij keken elkaar aan en klapten
verloren ons niet meer uit het oog
van wie ik er enige heb liefgehad
met wie ik danste buik vooruit
een ongewisse zee voor ons tegemoet
Het halve gezicht van de maan
leek op dat van jou, maar toch
niet thuis te brengen, ik dreef
op en neer en mijn hand raakte
jou aan en een moment van schrik
koud, maar jouw glimlach maakte mij
en de ruimte warm voorbij het model
eens door ons bedacht en dat als
bij alle modellen voorspellingen
van twijfelachtige aard toonde
Wij keken elkaar aan en klapten
verloren ons niet meer uit het oog
Reacties op dit gedicht
| Janny Scheybeler de Jonge: | Vrijdag, september 14, 2018 15:40 |
| mooi | |
| teun hoek: | Vrijdag, september 14, 2018 15:28 |
| een goede zaak. th | |
Over dit gedicht
| Auteur: Stanislaus Jaworski | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 14 september 2018 | ||
| Thema's: | ||