Losse lucht (themagedicht)
Mijn lief geeft mij brood
dat ik moet eten
dat voedt haar geweten
als ik mezelf dood
En ik schenk haar honingwijn
die zij graag wil drinken
en laat, laat op de avond
laten we de goudvis los
En in de morgen
vertelt zij mij haar dromen
en ik weet haar dichtbij
in de goudgele lucht.
dat ik moet eten
dat voedt haar geweten
als ik mezelf dood
En ik schenk haar honingwijn
die zij graag wil drinken
en laat, laat op de avond
laten we de goudvis los
En in de morgen
vertelt zij mij haar dromen
en ik weet haar dichtbij
in de goudgele lucht.
Reacties op dit gedicht
| september: | Woensdag, september 19, 2018 23:11 |
| Mooi, heel mooi. | |
| Hans Winter: | Dinsdag, september 18, 2018 11:24 |
| schemer maakt het samen wezen licht beleefd gericht geraakt. groetje, hans |
|
| Johny Donovan: | Maandag, september 17, 2018 21:18 |
| Ja kan ik begrijpen | |
| Artifex: | Maandag, september 17, 2018 19:09 |
| Wat een mooie eerste strofe, graag gelezen. | |
| Stroejaro: | Maandag, september 17, 2018 18:35 |
| Heel mooi. | |
| Miekemaalstroom: | Maandag, september 17, 2018 18:32 |
| Wolken hebben geen woorden nodig. | |
Over dit gedicht
| Auteur: joepondro |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 17 september 2018 | ||
| Thema's: | ||