Beperking
Voor de meesten ben ik beperkt
en hoor niet op de aarde thuis
want ja ik zie alleen maar mijzelf
en praat ook nog eens zelden
Ze proberen me te ontwikkelen
maar ja ik ben verlegen en vol stress
de knuffels bij mij in het huis
weten waaraan ik regelmatig denk
Goed ik ben volslagen anders dan jij
of je vriendin of goede vriend
ik ben beperkt en zit zonder werk
en slijt de dagen midden in het perk
Reacties op dit gedicht
| Anneke Bakker: | Zondag, september 23, 2018 18:15 |
| Je bent als mens niet minder waard met beperkingen Wijnand, Sommigen zien dat anders en die zijn kortzichtig. Bijzonder verwoordt in dit gedicht. Ik wens je alle goeds en mooie avond. Anneke |
|
| Eleazara: | Zondag, september 23, 2018 17:52 |
| Ook wij met onze beperkingen hebben recht op een plekje in deze wereld! Hou vol! | |
| Hans Winter: | Zondag, september 23, 2018 14:14 |
| wie wenst nog deze mens open gaand onder ogen te komen, de minste mijner broeders werd hij ooit hier genoemd. hans |
|
| Frank_V: | Zondag, september 23, 2018 13:14 |
| Wie niet door beperking heen kan prikken is naar mijn idee zelf ook beperkt. Je hebt het probleem mooi omschreven. |
|
| Aquarel: | Zondag, september 23, 2018 13:04 |
| Ook mensen die anders denken en/of beperkingen hebben, horen op deze aarde thuis. Liefs, Aquarel |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zondag, september 23, 2018 11:58 |
| ach mijn kleinzoon ook....en? | |
| teun hoek: | Zondag, september 23, 2018 11:48 |
| in de beperking is nog veel te vinden. Veel kracht toegewenst. th |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wijnand. |  
|
|
| Gecontroleerd door: wijnand. | ||
| Gepubliceerd op: 23 september 2018 | ||
| Thema's: | ||