Ik ga het aan.
Morgen gaat het dan toch echt gebeuren,
ik ga het gevecht weer met je aan.
Zul je mijn dagen weer donker kleuren,
maar dat is iets wat ik moet doorstaan.
Eens had je alle macht over mij,
maar dat heb je al tijden niet meer.
Ik ben nu eindelijk vrij,
maar het zit er nog, al dat zeer.
Hoe je mij behandelde als persoon,
hoe je mij vernederde in het openbaar.
Hoe je je voelde op je eigen gemaakte troon,
en jezelf altijd zag als een winnaar.
Hoe je mij opsloot en vergat,
en wat mij hebt laten voelen.
Nee ik heb genoeg angst gehad,
ik wil je nare herinnering van mij afspoelen.
Ik wil boven je kunnen staan,
zeggen dat ik mij mooi van je heb ontdaan,
Nee, jij pakt mij niks meer af!