Zwevend door de lucht,
volgens de richtingwijzers,
zien we IJsland, de thuishaven,
van kaalheid en watergeisers.

Even zoeffen we door en komen,
al vliegend boven het land van groen,
Ierland, land van dichters, schrijvers, vechters, bier,
whisky drinkers en tegen Engelsen moeilijk doen.

Dan even linksaf naar boven,
we zien al in de verte, grijs en grauw,
het heuvelland der Schotten,
plek van robustheid, eerlijkheid en trouw.

We dalen af naar het zuiden,
ontdekken kleurrijke en golvende dalen.
het land van de Engelsen, die gasten
die nu nog alsmaar dwalen.

Nog denken in het Victoriaanse tijdperk,
toen ze oppermachtig waren,
dat kan misschien hun
chauvinistische houding verklaren.

Naast hun die rustieke buur,
het land van het rugby,
Wales, lieflijk, heuvelachtig, somber,
zeker een plek to be.

We schieten schuin snel op weg naar het noorden,
naar het land van Thor en Wodan,
de Skandinavische vierluik,
landen waar veel mag en ook kan.

Dan komend we even zakkend bij dat
grote wereldwonder, der Heimat,
auto's bierworsten, staal, kolenindustrie,
het land van het meeste gerstenat.

Dan zwevend naar het oosten,
zien aldaar een land van immer armoe,
Polen, de plek van veel ellende,
een land van scheuring en allerlei gedoe.

We tuffen verder naar het oosten,
belanden boven nieuwe staten,
Estland, Letland, Litouwen en Wit-Rusland,
vroeger van moedertje Rusland, nu hebben ze het verlaten.

Dan zakken we zuidwaarts,
bekijken het grote land der Russen,
het land van het koude harde communisme,
hoewel, wat soepeler geworden ondertussen.

Dan nog verder zuidwaarts,
liggen Roemenië en het land der Bulgaren,
veel folklore, goede dansers met passie,
die tegenwoordig in andere landen hun geld vergaren.

Moeten we ze noemen, Moldavië, Servië,
Bosnië, Slovenië, Kroatië en Montenegro,
alle behoren tot het vroeger Joegoslavië,
toen onder de bezielende leiding van generaal Tito.

Dan tegen hun aangedrukt, Albanië,
vroeger een arm, en streng communistisch land,
ze hebben aardig wat Europa meegekregen,
ze zijn geworden, steeds meer bij de hand.

Omgekeerd weer naar het noorden,
gaan verder in vogelvlucht,
Oostenrijk, Hongarije, Tjechië en nu Slowakije.
dan weer zuidwaarts door de lucht.

Moeten we daar iets over zeggen,
over die middeleeuwse staten,
ze zijn er nog, eerst drie, nu vier,
ach, we zullen ze verder met rust laten.

Een knik naar Zwitserland, eigendom
van koekkoeksklokkenen het bankieren,
midden in de Europese Unie, hoewel niet lid
de Zwitsers zouden het wel willen bestieren.

Lekker vliegend meer naaar het zuiden, Italië,
het land van auto's en moedervereering,
het prachtige landschap, heerlijke wijnen,
en getrouwde mannen blijven zoeken naar nieuwe verkering.

Dan met een ruk weer westelijk,
zwevend naar het Iberische schierstukje,
de landen Spanje en Portugal,
geloven ietwat in elkaar met een gelukje.

Toch niet geheel een eenheid,
maar ergens afzonderlijk alleen,
Spanje het Bluffertje,
Portugal, een beetje sereen.

Dan stoten we noordelijk naar boven,
naar Frankrijk, het land der Goden,
de plek der liefde, eten, schoonheid,
het land van wijn, vrouwen en mode.

Dan nog iets noordelijker,
in de BeNeLux,de drie eenheid,
klein, burgelijk, vriendelijk en tolerant,
zeggen ze zelf, dus wel een beetje eigengereid.

We hebben ze niet vergeten, de kleine vijf, San marino,
Andorra, Liechtenstein, Monaco en het Vaticaan,
laat die maar met rust, in hun
onafhankelijke belastingvrij bestaan.

Toch zijn we niet geheel en al klaar,
we hebben er één nog niet genoemd,
Griekenland, het begin van onze beschaving,
waar de democratie begon, van waar zo beroemd.

Misschien heb ik er een vergeten,
kan gebeuren, het zijn er behoorlijk wat,
ik land mijn luchtballon, zet het aan de grond,
en neem voor die lange vlucht een glas gerstenat.