mijn teddybeer
Jij grote knuffel met je oranje muts,
Lang heb je op mij gewacht,
Stilletjes zat je op het bed terwijl ik aan je dacht,
Maar ik heb je meegekregen van mam en je weer geknuffeld en gekust!
Jij mijn teddybeer, mijn vriend
ik heb jou nodig als mijn maatje
we hebben elkaar gewoon verdiend
daarom voor jou geen verstopte laadje.
Nu zit je hier bij mij,
Als ik boos ben zeg ik vervelende dingen tegen jou,
Ik als blij ben vertel ik je hoeveel ik van de hele wereld hou!
Altijd zit je stilletjes aan mij zij.
Mijn teddybeer nooit zal ik jou vergeten
natuurlijk zal ik je een keer moeten missen
want ook jij zal op ten duur versleten
maar in onze vriendschap zal ik me nooit vergissen
Reacties op dit gedicht
| zomerkind: | Woensdag, september 26, 2018 19:28 |
| jaja wat zoon teddybeer al niet waard is voor een mens:) gr eddie | |
| teun hoek: | Woensdag, september 26, 2018 16:02 |
| heeerlijk zo 'n troetelvriend. th | |
| Frank_V: | Woensdag, september 26, 2018 12:50 |
| Mooi, schattig gedicht. | |
| juffie: | Woensdag, september 26, 2018 11:36 |
| Troostrijk dat een teddybeer als praatpaal kan dienen. Maar ik hoop wel dat je in je leven ook teddyberen tegenkomt die samen met jou een gesprek aangaan. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: tulpje | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 26 september 2018 | ||
| Thema's: | ||