Waterdroom
Zee vaart diep sereen
kalm eb, driest getij
licht legt glinstering
traag zomers loom
groots overweldigt
golfkracht onderstroom
schudt ondersteboven
in oorsprong geloven
bij nacht in binnenver
hoor haar mompelen
laat mij onderdompelen
zinken, niet verdrinken
ze zwijgt, maakt vrij
luistert in sluimer
schuimkoppig ruist
haar waterdroom
Reacties op dit gedicht
| EXPLICIT: | Dinsdag, oktober 09, 2018 18:05 |
| Mooi als de ultieme vrijheid...! | |
| Connection: | Maandag, oktober 01, 2018 01:09 |
| Een sluimerende boot op het meer der stilte mooie Zee Liefs, Roger |
|
| Anneke Bakker: | Zaterdag, september 29, 2018 14:44 |
| Een pracht van een gedicht dat golven van emoties oproept, je zou een ware zeemeermin kunnen zijn September die het mystieke omhelst zoals dit weer duidt. Mooi, heel mooi. Zonnig weekend en lieve groet. Anneke |
|
| gedichtenlady: | Vrijdag, september 28, 2018 19:08 |
| De zee is inderdaad iets moois. Mooi neergezet. |
|
| september: | Vrijdag, september 28, 2018 11:44 |
| Dank jullie wel voor het lezen en de reacties. Ik hou van de zee. Fijne dag gewenst. |
|
| Hans Winter: | Donderdag, september 27, 2018 18:55 |
| golven rollen de rond gesleten bedding weg geëbd, onder gedompelde stromen bekome reeds je bede vol bewogen je leven. oeverloos groetje ten toef, hans |
|
| zomerkind: | Donderdag, september 27, 2018 11:41 |
| spetter spetter een zeepbel die uiteenspat:) gr eddie | |
Over dit gedicht
| Auteur: september |  
|
|
| Gecontroleerd door: september | ||
| Gepubliceerd op: 27 september 2018 | ||
| Thema's: | ||