Immer en altijd, was er de obsessie,
de dood te omzeilen, voor een eeuwig leven,
velen hebben zich daarop stuk gebeten, omdat
het niet lukte, konden ze het nooit beleven.

Toen hebben ze maar een troost bedacht, het geloof, zodat we
na de dood met een geestelijk leven verder konden gaan,
eeuwen lang is het gelukt om zo te denken,
in wezen, is het de basis geworden van ons bestaan.

Doch ook werd het een struikelblok, in bijna alle landen,
vaak geworden, de oorzaak van een conflict,
niet vanwege de geloofsstandpunten, maar meer
het ontspruiten van een commuun delict.

Het is jammer, we moeten ermee leren leven,
niet alles kunnen en zullen we overwinnen,
dat is het lot van het mensdom,
laten we er dus maar niet aan beginnen.

De strijd om het leven na de dood,
die hebben we voor altijd verloren,
dat is een ding wat zeker is, als
weer een nieuw leven wordt geboren.

Nooit met de dood, wordt het een gewonnen duel,
doch eeuwig en altijd zullen we die strijd verliezen,
nimmer zal er ooit iemand victorie kraaien,
helaas, we halen zelfs niet eens een remise.