als liefde
wachtten zij
midden eenzaamheid
geremd
elkaars komen af
vandaag
verlaten zij zich
op onstuimigheid
trillend en ontvlamd
samen vereend
die wederkerige waarheid strelen
want wat wordt aangeraakt
door warmte
licht en leven
verandert
zo ook zij
midden eenzaamheid
geremd
elkaars komen af
vandaag
verlaten zij zich
op onstuimigheid
trillend en ontvlamd
samen vereend
die wederkerige waarheid strelen
want wat wordt aangeraakt
door warmte
licht en leven
verandert
zo ook zij
Reacties op dit gedicht
| Aquarel: | Zondag, september 30, 2018 08:04 |
| Heel mooi, hoe de realiteit verandert doordat een sprankje liefde licht en warmte brengt. Liefs, Aquarel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: verhavert | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 29 september 2018 | ||
| Thema's: | ||